Manastir Svetog Arhangela Gavrila – U pitoresknom okruženju sela Lopardinac, ističe se Manastir Svetog Gavrila – sveto mesto koje čuva ime po arhanđelu Gavrilu i predstavlja duboko ukorenjeni simbol duhovnosti i bogatstva kulture.
Manastir Svetog Arhangela Gavrila – Lopardince
Na oko 2 kilometra severozapadno od sela Lopardinca, u opštini Bujanovac, na padini brda Kozarnika u planini Karpin, ispod slikovite stene poznate kao Veliki kamen, nalazi se manastir Lopardinca. Na pola sata pešačenja iznad istoimenog sela, prođe se pored mesta Tarban, odakle i danas kreće litija – crkvena povorka za Đurđevdan, i Devojkinog kamena, topografske tačke povezane sa pričom o samoubistvu srpske devojke koja nije dozvolila da je oskrnavi turski uglednik.
Ispod Velikog kamena brda Kozarnika, nalazi se manastirska celina koja se sastoji od crkve, stare konaka na zapadu i novog konaka na istoku, preko potoka. Kao najzanimljiviji deo ovog kompleksa, crkva je postala predmet većih arhitektonskih i zidnih dekoracija tokom postvizantijskog perioda. Manastirska crkva Svetih Arhanđela Gavrila i Mihaila podignuta je na starom svetom mestu u 16. veku kada je i prvobitno oslikana, obnovljena je u drugoj polovini 17. veka i ponovo oslikana. Freske su dodavane i prepravljane tokom 19. i 20. veka. Na zapadu crkve se čuva stari konak iz 19. veka, dok je istočno od crkve izgrađen novi konak.
Manastirska crkva Svetih arhanđela Gavrila i Mihaila sagrađena je pre 1570. godine, kada se prvi put pominje u istorijskim izvorima. Nalazi se na mestu starog svetog mesta, a spolja je građena od kamena.
Manastir Svetog Arhangela Gavrila – Ukratko
Slikarstvo manastirske crkve Lopardinca je neistraženo i nepoznato, ali predstavlja važan deo postvizantijske umetnosti srpskog naroda. Konzervatorsko-restauratorski radovi na kompleksu manastira su izvođeni sa povremenim prekidima od 1988. godine. U prvom desetljeću 21. veka, pored izgradnje konaka, počelo se uređivati manastirska porta: kameni korito potoka je oblikovano, napravljen je mali most i nova česma. Crkva je renovirana 1996. godine, kada se naišlo na veći kameni zid, što sugeriše da je na tom mestu nekada postojao hram. Nađena su vrata na severnoj strani crkve koja su sada otvorena. Freska Svetog arhanđela Mihaila je prikazana na južnom zidu crkve. Osamdesetih godina 20. veka, seoski slikar-amater je shvatio da je crkva posvećena Svetom arhanđelu Mihailu umesto Svetom arhanđelu Gavrilu. Ulazak u crkvu se vrši sa južne strane, dok je severni ulaz dodatno probijen i time je oštećena najstarija freska na pratećem zidu. Zbog nagiba terena na kome je crkva izgrađena, ulaz se nalazi sa južne strane, za razliku od uobičajenog zapadnog ulaza. Ikonostas i oltarski deo su oslikani krajem 16. veka, a prateći zidovi tokom druge polovine 17. veka.
